اختمان بیمه منزل بلند قد شیکاگو با طول 42 متر (138 فوت) در سال 1885 افتتاح شد و اولین ساختمان بلند است که در قاب خود از فولاد سازه استفاده کرد. برخی دیگر به سرعت دنبال شدند و دانشکده شیکاگو ، همانطور که مشخص شد ، یک نوع شناسی جدید ایجاد کرد که مد روز را با دکوراسیون های زیبا و نوین ترکیب می کند.

در این ساختمان ها می توانید ایده های قدیمی معماری در مورد اینکه چه ساختمان هایی باید کشیده شده و با امکانات مدرن کشیده شوند ، مشاهده کنید و ازآن ها برای ساخت ساختمان های بلند الهام گرفت.  نمونه های دیگر شامل ساختمان( Monadnock بزرگترین ساختمان تجاری جهان در زمان ساخت آن در سال 1892) ، (ساختمان Reliance مشهور به ساخت پنجره های بزرگ شیشه ای بشقاب بزرگ) و (ساختمان Marquette با نمای بیرونی تزئین شده ای با تراشه) است. هر یک از اینها به توسعه نوع شناسی آسمان خراش کمک کردند.
با استفاده از فن آوری ، این ساختمان های تجاری جدید آمریکایی نیز تابعی از اقتصاد بودند. به معنای توسعه دهندگان بلند ، می توانست زمین های زمین را به صورت عمودی ضرب کند و کف آن را روی زمین جمع کند تا دوباره و دوباره ارزش خود را چند برابر کند. این بدان معناست که انواع گمانه زنی هایی که در بورس سهام شیکاگو و نیویورک آشنا هستند می توانند در مورد عمل ساختمان اعمال شوند.

در اروپا ، معماران چشم انداز امکانات بلند مرتبه متفاوت را مورد توجه قرار می دادند. به جای ارزش تجاری ، مدرنیستهای اولیه دیدند که چگونه می توان نوع دیگری از ارزش اجتماعی را ایجاد کرد. آنها امیدوار بودند که پیشرفت های فن آوری می تواند برای ایجاد منافع عادلانه تر اجتماعی مهار شود.

برجها به عنوان بخشی از بازسازی پس از جنگ ، به بخش مهمی از تأمین مسکن عمومی تبدیل شدند. از نظر نمادین ، ​​این برج های دولت رفاه چیز جدیدی را ارائه می دادند ، چیزی مدرن با نور و هوا که نشانگر فراری از شهر صنعتی سنگین گذشته ، رهایی از نظم قدیمی بود.

اکنون با نگاهی به آسمان شهر لندن ، هر دو نوع برج را می بینیم: بلند مرتبه هایی که به عنوان خانه برای مردم ساخته شده اند ، و بناهای عمودی براق و مهیج از قلب مالی شهرمانندthe Gherkin, Cheesegrater, Walkie Talkie et al .ما شاهد تحولات جدید لوکس ، طبقه بسیار بالا هستیم که به عنوان خانه های سطح بالا ساخته شده است  یا بیشتر فرصت های سرمایه گذاری. دقیقاً همانطور که افق قدیمی لندن آرزوها و ایده های عصر خود را منعکس می کرد ، ما شبح هایی را می بینیم که منعکس کننده ما هستند.
و در میان آنها ، پوسته خراشیده شده برج گرنفل ، پس از 

آتش سوزی غم انگیز در سال 2017 ، حداقل 71 نفر را کشته است. این نشان دهنده نبرد بر سر حق شهر است که سال های اخیر را نشان می دهد. از آنجا که مسکن اجتماعی به طور فزاینده ای به بخش خصوصی تبدیل شده و بودجه ها فشرده می شوند ، ما شاهد رونق انواع دیگر افزایش های بالا برای تجارت و ثروتمندان هستیم. این امر به وضعیت schizophrenic منجر شده است که در آنجا خواستار تخریب کلیه سهام بلند مسکن پس از جنگ و در عین حال تسریع زندگی لوکس با سطح بالا شده است.

بیرون از ت بزرگ "P" اوضاع ، برجهان هنوز هم همان آرزوها و ترس های باستانی بابل را در بر می گیرند. ارتفاعات جدایی از شهر زیر را با خود به ارمغان می آورد. برای برخی ، برجها به معنای قدرت و موفقیت یا نوعی زیبایی آرام هستند ، در حالی که برخی دیگر از بیگانگی از خیابان و ارتکاب متکبر در بالا می بینند. به نوعی عملگرائی در زمینه انباشت عمودی هنوز هم نشانگر اهمیت این اوایل است ، گویی ساختمانهای معاصر نمی توانند خرافات قدیمی را تکان دهند. از یک سو پر از چراغ آرزو ، از سوی دیگر سرگرمی و خطر اخلاقی گویا سرپیچی از قوانین گرانش به نوعی بیش از حد نظم عادی اجتماعی یا اقتصادی است.
عجیب است که این برج ، چنین پدیده ای نسبتاً جدید ، به سرعت تبدیل به ویژگی مشخص شده است - گویی ما تصورات خود را از امکانات زندگی عمودی خسته کرده ایم. شاید مناسب باشد که - برج پشت به زادگاهش - برج به عنوان یک احتمال احتمالی محور 

دوسالانه معماری شیکاگو امسال باشد . در نمایشگاهی با عنوان "شهر عمودی" ، کارگردانان هنری شارون جانستون و مارک لی بیش از 15 شیوه معماری نوظهور را دعوت کردند تا از طریق مدلهای 5 متری قد بلند اندازه مجدداً برج را به عنوان یک نوع ساختمان تعبیر کنند.

"برج دیگر" تاتیانا بیلبائو اظهار داشت که چگونه فناوری ساختمانهای عمودی می تواند به چارچوبی تبدیل شود که به یک جامعه موقت اجازه تبدیل شدن به نوعی کلاژ مدنی در آسمان را بدهد. دفتر KGDVS نوعی پروژه ضرب عمودی نهایی را پیشنهاد می کند که نوع ساختمان ایده آل آنها از palazzo یکی در بالای دیگری قرار گرفته است ، هر لایه بزرگتر از گذشته است به طوری که یک اسپیر مع تشکیل می دهد. معماران سری از امکانات قاب ساختاری برای ساختن یک برج از میزهای توخالی برای ایجاد صفحات طبقه بزرگتر و کوچکتر ، یکی در بعضی اوقات استفاده مجدد کردند. لوله های آبی بزرگ Kery معماری که با سوراخ سوراخ شده اند ، ایده ای خوش بینانه تر از برج بابل ، که در آن انواع زندگی وجود دارد ، نشان می دهد. زندگی ، کار و اوقات فراغت همه می توانند بخشی از ساختار یکسان باشند.

بنگاه شخصی من - استودیوی سام جاکوب - تصور می کرد که چگونه یک ساختمان مرتفع ممکن است از بخش های مختلف ساختمانهایی که یکی از قسمتهای مختلف ساختمان را تشکیل می دهند تشکیل شود و به جای تکرار کردن کفپوش ، میزبان کاملی از انواع مختلف باشد. فضاها و موارد استفاده ممکن است.
به عبارت دیگر ، این گزاره ها نشان می دهد که روش های بسیاری برای تصویربرداری از برج فراتر از وضعیت فعلی آن وجود دارد. برای احیای مجدد امکانات ساختمان عمودی با همان انرژی که منبع اختراع اصلی آن بود - به عنوان یک امکان اقتصادی و اجتماعی.
پس از آتش سوزی بزرگ لندن در سال 1666 ، این شهر بازسازی شد. به عنوان بخشی از شهر جدید ، 51 کلیسای جدید ساخته شد ، از جمله مجموعه ای از کلیساها توسط دستیار کریستوفر ورن ، نیکلاس هاوکسموور ، که هر یک دارای برج های عجیب و غریب است. در میان آنها ،کلیسای بزرگ Spitalfields  با رنگ چسبناک خود در بالای یک قوس پیروزمند ، خیابان Anne's Limehouse ، که به نظر می رسد تاج گذاری شده توسط مجموعه ای از برج های پشتیبان شده توسط توده ای از ستون های در حال تلاقی است ، و خیابان Georges Bloomsbury با یک زیگورات (ناقوس کلیسا) در بالای یک معبد قرار گرفته است.